بررسی افزوده های تفسیری در ترجمه های معاصرقرآن کریم جزء 3و4 قرآن

از آن جایی که قرآن معجزه ای الهی و جاوید در سطح جهانی می باشد ، برای درک و فهم و ابلاغ آن لازم است این کلام به گونه ای کاملا صحیح و دقیق مورد ترجمه و تفهیم همگان قرار بگیرد و از آن جایی که ترجمه برخی از عبارت ها به صورت تحت اللفظ امکانپذیر نیست ، افزوده هایی توسط مترجمان که مستند بر بحث های کلامی و اصولی و تفاسیر معتبر و کتابهای اسباب نزول است بر ترجمه وارد می شود، و این مهم باعث گردیده که در سال های اخیر قرآن پژوهان بسیار زیادی اقدام به ترجمه قرآن به همراه شرح و ارائه افزوده بر آن کرده اند ، و به همین دلیل احساس نیاز بیشتری به تطبیق و بررسی جملات و کلمه های افزوده در این ترجمه ها و مقایسه آنها با تفاسیر معتبر و نظرات مفسران مشهور و مورد قبول، می شود. از این رو در پایان نامه ی حاضر به بررسی افزوده های هفت ترجمه معاصر از این مصحف شریف به زبان فارسی در جزءهای سوم وچهارم قرآن همت گمارده شده است که عبارتند از : ترجمه های « الهی قمشه ای ، خرمشاهی ، صفار زاده ، فولادوند ،گرمارودی ، مشکینی و مکارم » و اساس کار در این پایان نامه تحلیل و بررسی افزوده های موثر ارائه شده در این ترجمه ها و مطابقت آنها با تفاسیر و فرهنگ های واژگانی معتبر واستفاده از منابع دست اول و مورد قبول شیعه و سنی و مبنا قرار دادن آن ها برای صحت ودرستی افزوده ها می باشد ؛ مهمترین تفاسیر شیعی مورد استفاده در این پایان نامه ، المیزان فی تفسیر القرآن و مجمع البیان و اطیب البیان... می باشد و کتاب تفسیر فی ظلال القرآن و روح المعانی هم از جمله کتابهای تفسیری اهل تسنن می باشند که مورد استفاده قرار گرفته اند . شیوه کار در این رساله به این صورت است که در کنار نظرات تفسیری مفسران و یا در پایان مطلب مربوط به افزوده ، تحلیل و بررسی نهایی یا به عبارت دیگر نتیجه گیری صورت می گیرد و استناد افزوده بر روایت تفسیری یا لغوی به اثبات می رسد.